Złoty Niedźwiedź, Nagroda Katolickiego Biura Filmowego (OCIC), Nagroda Interfilm, Nagroda FIPRESCI na MFF w Berlinie'1977
Prosta zdawałoby się historia, dziejąca się w okresie II wojny światowej na Białorusi, jest w gruncie rzeczy głębokim rozważaniem przeprowadzonym przez Larisę Szepitko na temat natury ludzkiej, zdrady, cierpienia, śmierci i wniebowstąpienia. Opowieść o dwóch partyzantach, którzy dostają się w ręce wrogów, a wraz z nimi niewinna kobieta, matka trojga dzieci, która dała im schronienie. Pierwszy z partyzantów, inteligent, jest zdecydowany ponieść najwyższą ofiarę, by ratować współtowarzyszy niedoli. Drugi chce za wszelką cenę przeżyć. Prowadzący śledztwo ma nad nim przewagę, podczas gdy wobec jego kolegi pozostaje bezradny.
