Roman Bałajan

WE ŚNIE I NA JAWIE (Poloty wo snie i najawu) reż.: Roman Bałajan; scen.: Wiktor Mereżko; zdj.: Wilen Kaluta; muz.: Wadim Chrapaczow; ZSRR 1982 (89 min)

w.: Oleg Jankowski (Siergiej Makarow), Ludmiła Gurczenko (Łarisa), Oleg Tabakow (naczelnik), Ludmiła Zorina (Natasza), Jelena Kostina (Alisa), Nikita Michałkow (reżyser)

Siergiej przekracza magiczną czterdziestkę. Ale jest niepoprawnym marzycielem, uwikłanym w system misternych kłamstw. I nadal prowadzi nieustabilizowane życie uczuciowe. Ciągle angażuje się w nowe romanse i nie może się zdecydować, z którą kobietą tak naprawdę chciałby być. Z okazji urodzin organizuje dla przyjaciół imprezę. Ale nawet jubel kończy się katastrofą.

SZPICEL (Filor) reż.: Roman Bałajan; scen.: Rustam Ibragimbekow, Roman Bałajan; zdj.: Bogdan Wierżbicki; muz.: Georges Bizet, ZSRR 1987 (81 min)

w.: Oleg Jankowski (Worobiow), Aleksander Wokacz (pułkownik policji), Jelena Safonowa (Nastia), Aleksander Zbrujew (Jakow Piatkin), Olga Ostroumowa (Nina)

Nagroda za najlepszą rolę męską (O. Jankowski) na MFF w Valladolid '1988

Bezrobotny nauczyciel Worobiow rozpaczliwie próbuje znaleźć nowe źródło utrzymania. Jest człowiekiem prawym, w typie bezkompromisowego idealisty. Z powodu swojej idealistycznej postawy znalazł się na liście ochrany. Mający go na oku pułkownik policji widzi w nim natomiast kandydata na konfidenta. I stara się wykorzystać jego trudną sytuację życiową, by zastawić na niego pułapkę.

NOC JEST JASNA (Nocz swietła) reż.: Roman Bałajan; scen.: Rustam Ibragimbekow (na pods. opowiadania A.Żowny "Eksperyment"), Roman Bałajan; zdj.: Bogdan Wieżbicki; muz.: Wadim Chrapaczew; Ukraina 2004 (89 min)

w.: Andriej Kuziczew (Aleksiej), Aleksiej Panin (Dmitrij), Olga Sutułowa (Lika), Irina Kupczenko (Zinaida), Władimir Gostiuchin (Piotrowicz)

"Brązowy Rycerz" oraz nagrody za zdjęcia i najlepszą rolę męską (A. Panin) na MFF "Zołtoj Witiaź" w Czelabińsku '2005

Zakochana para wychowawców z zakładu dla dzieci głuchoniemych, przeprowadza pewien eksperyment: chcą skłonić do miłości dwoje swoich podopiecznych. Najwyraźniej brakuje im wyobraźni by zdać sobie sprawę z ryzyka, jakie ze sobą niesie ten pomysł i potencjalnych konsekwencji.

ODLUDEK (Biriuk) reż.: Roman Bałajan; scen.: Roman Bałajan, Iwan Mikołajczuk; zdj.: Wilen Kaliuta; muz.: Władimir Guba, Rosja, 1977 (77 min)

w.: Michaił Gołubowicz (leśniczy Foma), Oleg Tabakow (Biersieniew), Jelena Chrol' (Ulita), Jurij Dubrowin (mężczyzna - drwal), Aleksiej Zajcew

Mówią na niego Biriuk, czyli odludek, ponieważ stroni od ludzi, a jego przeszłość jest owiana tajemnicą. Leśniczy Foma bardzo kocha las, stara się być bezwzględnym dla chłopów, którzy potajemnie ten las okradają. Chłopi albo go przepraszają, albo w odwecie napadają i biją. Nawet do jego córki odnoszą się z pogardą. Lecz w tym konflikcie nie będzie zwycięzców - las zostanie sprzedany, a życie Fomy nic nie znaczy dla jego gospodarzy.