MARIO CZARODZIEJ (Márió, a varázsló) reż.: Tamás Almási; scen.: Margit Halász, Tamás Almási; zdj.: György Beck; muz.: László Dés; Węgry/Włochy 2007 (92 min)
w.: Júli Nyáko (Vera), Franco Nero (Mario), Attila Egyed (Gyula), Vittorio Marsigliani (Gerardo), Antonio Grosso (Angelo), Vilmos Vajdai (Tamagocsi), A'gi Szirtes (Isaura), Zsolt Trill (Rumcajs), András Réthelyi (mięśniak), Zoltán Mucsi (Lali), Tibor Gáspár (Ante), Anna Fehér (Magdi)

Na początku lat 90., wkrótce po zmianie systemu polityczno - ekonomicznego,   przed mieszkańcami małej, zapyziałej wioski wraz z przyjazdem Mario pojawia się nadzieja na nowe, lepsze życie. Elegancki Włoch, który właśnie tutaj chce otworzyć fabrykę butów, obiecuje pracę i dobrobyt miejscowym kobietom, wywołuje poruszenie w całej wsi. Vera też poddaje się charyzmie i urokowi przybysza. Z dnia na dzień zdaje sobie sprawę, że jest pod jego przemożnym wpływem. I ma wrażenie, że on też jest nią zainteresowany. Bez względu na okoliczności - a jest przecież mężatką - gotowa jest poświęcić wszystko by ułożyć sobie życie na nowo przy boku przystojnego Włocha.

DZIEWCZYNY (Lányok) reż.: Anna Faur; scen.: Anna Faur; zdj.: András Gondár muz.: Márton Hegedűs, Ádám Jávorka Węgry 2007 (90 min)
w.:Fulvia Collongues (Dia), Helene Francois (Anita), Sándor Zsótér (Ernö), Roland Rába (Béla), Korn?l Mundruczó (Péter), Andrea Fullajtár (Rita), Bori Péterfy (Ildiko), Tamás Polgár (Zsolt)

Scenariusz filmu został oparty na prawdziwej historii zbrodni, popełnionej przez dwie nastolatki na taksówkarzu. Dociekając okoliczności zbrodni, twórcy filmu szkicują grupowy portret młodej generacji, dla której sprawy związane z seksem nie są obwarowane żadnymi normami. Tradycyjny podział ról i poszanowanie tabu, zostały wrzucone do lamusa, razem z takimi pojęciami jak wstydliwość, czułość, zmysłowość. Bohaterki filmu traktują po prostu swoje ciało jako środek do celu. Ta młoda generacja zostaje zderzona w filmie z poprzednią, która reprezentuje środowisko taksówkarzy, zawieszone gdzieś pomiędzy półświatkiem a mieszczańską klasą średnią. Historia opowiedziana w filmie zasadza się na połączeniu dwóch wątków: socjologicznego opisu środowiska, z którego wyszły dziewczyny i charakterystyki zamkniętej grupy zawodowej - taksówkarzy.

DELTA reż.: Kornél Mundruczó; scen.: Ivette Biró, Kornél Mundruczó; zdj.: Mátyás Erdély; muz.: Félix Lajkó, Popol Vul, Franz Schubert; Węgry/Niemcy 2007 (110 min)

w.: Félix Lajkó (Mihail), Orsolya Tóth (Fauna), Lili Monori (matka), Sándor Gáspár (kochanek matki)

Grand Prix, nagroda za muzykę oraz nagroda zagranicznych krytyków filmowych na Festiwalach Węgierskich Filmów Fabularnych w Budapeszcie' 2008; nagroda FIPRESCI na MFF w Cannes' 2008; nagroda Don Kichota (FICC) na MFF w Cottbus' 2008.

Młody mężczyzna wraca do dzikiego i odludnego regionu Delty, którego nie odwiedzał od czasów wczesnego dzieciństwa. Na miejscu poznaje swoją siostrę, o której istnieniu wcześniej nic nie wiedział. Dziewczyna pomimo swojej nieśmiałości, podejmuje decyzję o zamieszkaniu z bratem w jego zniszczonej chacie na wybrzeżu. Rozpoczynają razem budowę domu na palach na środku rzeki, z dala od innych ludzi.

 

ŚLEDCZY (A nymozó) reż.: Attila Gigor; scen.: Attila Gigor; zdj.: Máté Herbai; muz.: László Melis; Węgry 2008 (110 min)
w.: Zsolt Anger (Tibor Malkáv), Judit Rezes (Edit), Sándor Terhes (Ferenc Szirmai), Ildikó Tóth (pani Szirmai), Éva Kerekes (Ágnes Noszfer), Zsolt Zágoni (Cyklop)

Nagrody za scenariusz, najlepszą rolę męską (Z. Anger) i montaż na Festiwalu Węgierskich Filmów Fabularnych w Budapeszcie '2008; nagroda FIPRESCI na Warszawskich Festiwalach Filmowych.

Na pierwszy rzut oka, Tibor Malkáv jest zwyczajnym 37-latkiem, mającym poważne problemy z komunikowaniem się. Jest pedantyczny i zamknięty w sobie. Nie można powiedzieć, że się w życiu dorobił, ale nie musi niczego sobie odmawiać. W każdym razie finansowo czuje się niezależny. Lubi swoją pracę sądowego patomorfologa.

Kilka pięter wyżej, w tym samym szpitalu gdzie pracuje główny bohater, leży jego matka chora na raka rdzenia kręgowego. Ich relacje są bardzo powierzchowne. Tym niemniej on sam nie ma nikogo innego i obiecuje sobie, że nie pozwoli jej umrzeć. Problem w tym, że specjalistyczną operację można wykonać tylko w Szwecji, a to jest poza zasięgiem jego finansowych możliwości. Pewnego dnia spotyka jednookiego mężczyznę, który składa mu zaskakującą propozycję: jeśli Malkáv zabije wskazanego człowieka, Cyklop sfinansuje wyjazd na leczenie do Szwecji. Malkáv przystaje na taki układ. Kilka dni później zabija człowieka, którego nigdy przedtem nie spotkał. I wkrótce zdaje sobie sprawę, że popełnił największy błąd w życiu...


 

 

SPOKÓJ (Nyugalom) reż.: Róbert Alföldi; scen. (na podst. Powieści Attili Bartisa): László Garaczi, Róbert Alföldi; zdj.: Tamás Babos; muz.: Niccolo Paganini; Węgry 2007 (115 min)

w.: Dorottya Udváros (Rebeka), Zalán Makranczi (Andor), Dorka Gryllus (Eszter), Judit Hernádi (Éva), Annamária Láng (Judit), Ákos Kőszegi, Ági Margitai (), László Gálffi (mentő orvos), Zoltán Seress (Effenbach), Mari Nagy (dziwka), Kati Lázár (Jolika), Dénes Ujlaki (taksówkarz)

Nagroda za najlepsze zdjęcia na MFF w Lecce'2009

Historia pisarza podejmującego desperacką walkę o to by żyć własnym życiem, zakochać się i wyjść z cienia matki cierpiącej na maniakalną depresję. Tymczasem są oni skazani na siebie, na beznadziejną wzajemną zależność. Miłość i nienawiść trwale łączą ich ze sobą. To emocjonalna sytuacja bez wyjścia, w której jedynym pragnieniem jest odnalezienie wewnętrznego spokoju. Oboje czują się zamknięci w okowach własnego szaleństwa. Czekanie na wyzwolenie, to czekanie na cud. Zdają sobie zarazem sprawę, że znaleźli się w pożałowania godnej sytuacji - bez wyjścia.

 

 

More Articles...