MŁODY LAS reż.: Józef Lejtes; scen.(na podst. sztuki Jana Adolfa Hertza): Anatol Stern; zdj.: Albert Wywerka; muz.: Roman Palester, Marian Neuteich; Polska 1934 ( 71 min)
w.: Kazimierz Junosa-Stępowski (prof. Pakotin), Bogusław Samborski (dyr. Starogrenadzki), Michał Znicz (prof. francuskiego), Maria Bagda (Wanda Lityńska), Adam Brodzisz (Stefan Kiernicki), Stefan Jaracz (jego ojciec), Mieczysław Cybulski (Jan Walczak), Witold Zacharewicz (Majewski), Kazimierz Pawłowski (Pszczółkowski), Władysław Walter (woźny), Wiktor Biegański (Żewakow)

Rok 1905. Na lekcji historii Janek Walczak przeciwstawia się profesorowi, który twierdzi, że największym wodzem był Suworow. Grozi mu usunięcie ze szkoły. Godzi się na przeprosiny ze względu na ubogą, ciężko pracującą matkę, lecz w czasie ceremonii załamuje się i mdleje . . . Stefan Kiernicki, syn znienawidzonego inspektora szkolnego, przechodzi znamienną ewolucję. Od postawy asekuranckiej, poprzez próbę samobójstwa, kiedy zostaje zbojkotowany przez kolegów i opuszczony przez ukochaną Wandę, aż po włączenie się do akcji strajkowej.  Młodzi wychodzą na ulicę. Już nie tylko spiskują potajemnie, lecz rozpoczynają otwartą walkę. Razem idą też Stefan i Wanda, którzy po pokonaniu wielu przeszkód znaleźli drogę do swoich serc.

FORT 13  reż.: Grzegorz Królikiewicz; scen.: Krzysztof Osada, Grzegorz Królikiewicz; zdj.: Stefan Pindelski; Polska 1983 (98 min)
w.: Leon Niemczyk (kapitan), Janusz Krawczyk (porucznik), Krzysztof Kursa (porucznik jako zjawa), Grażyna Szapołowska (żona), Jerzy Block (kamerdyner), Zygmunt Konieczny (przyjaciel), Włodzimierz Musiał (żandarm), Marek Probosz (murarz), Arnold Pujsza (murarz), Marian Ziętkiewicz (wartownik), Juliusz Lubicz-Lisowski (austriacki generał)

Kapitan i porucznik armii rosyjskiej zostają podczas I wojny światowej zasypani w podziemiach twierdzy przemyskiej. Woda ze studni oraz duże zapasy żywności i świec pozwalają im przeżyć. Kapitan traci jednak zmysły i popełnia samobójstwo. Porucznik godzi się ze swoim losem, prowadzi pamiętnik, a po ośmiu latach znajdują go żywego robotnicy rozbierający podziemia fortu.

 

BYŁ JAZZ reż.: Feliks Falk; scen.: Feliks Falk; zdj.: Witold Sobociński; Polska 1981 (96 min)

w.: Obsada aktorska: Bożena Adamek (Alicja), Michał Bajor (Tomek Markowski), Andrzej Grabarczyk (Witek), Kazimierz Wysota (Mikołaj), Jerzy Gudejko (Jacek Karpiński), Andrzej Chichłowski (Karol), Jacek Strzemżalski (Arek), Jacek Sas-Uhrynowski (Rajmund), Sława Kwaśniewska (Irena, ciocia Tomka), Maria Wilhelm (Piekarska), Ryszard Dreger (kolega), Paweł Nowisz (Siudym), Jan Peszek (Gajec z UB), Jan Skotnicki (Szymon Malicki), Michał Tarkowski (redaktor Erwin), Jan Tesarz (redaktor Nosko), Ireneusz Wykusz (Adamek), Janina Borońska-Łągwa (kierowniczka szkoły gastronomicznej), Barbara Dzido, Dorota Kamińska (koleżanka), Alicja Krawczykówna (kobieta z LPZ), Kazimiera Nogajówna, Joanna Osmakiewicz (dziewczyna Karola), Stanisław Jaroszyński (mężczyzna z LPZ), Stanisław Kwaśniak, Piotr Machalica (kierownik domu kultury), Bernard Michalski (ojciec Witka), Witold Pyrkosz (prezes NOT),  Jerzy Matuszkiewicz (występuje w roli samego siebie), Witold Sobociński (występuje w roli samego siebie), Andrzej Trzaskowski (występuje w roli samego siebie), Andrzej Wojciechowski (występuje w roli samego)

"Był jazz" jest swoistym hołdem dla pierwszych, "podziemnych" zespołów, próbujących w stalinowskiej Polsce grać zakazaną "czarną" muzykę amerykańską. Kanwą scenariusza są autentyczne dzieje słynnej łódzkiej grupy "Melomani" pod wodzą Jerzego "Dudusia" Matuszkiewicza. Akcja toczy się w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych. Do Łodzi przyjeżdża z Poznania Jacek Karpiński. Zatrzymuje się w domu Witka, który wspólnie z kolegami gra w zespole muzycznym. Na co dzień orkiestra wykonuje "słuszny" repertuar. Nieoficjalnie zaś chłopcy z zapałem szlifują ukochane standardy jazzowe. Jacek szybko do nich dołącza. Jego umiejętności w grze na banjo budzą bowiem uznanie reszty instrumentalistów. Niestety, uprawianie "niedozwolonej" muzyki nie obywa się bez smutnych konsekwencji. Młodzi wykonawcy co chwila tracą pracę, padają ofiarą nieustannych szykan i prześladowań.

 

PRUSKA KULTURA prod.: Mojżesz Towbin; Polska 1908 (8 min)

Fabuła filmu osnuta została na kanwie autentycznych wydarzeń, które rozegrały się w Wielkopolsce. Pierwszym z nich był strajk dzieci wrzesińskich, drugim - protest wielkopolskiego chłopa Michała Drzymały, który nie otrzymawszy od władz pruskich zgody na budowę domu na własnej ziemi, zamieszkał w cyrkowym wozie. Pomysłodawca filmu oba te wydarzenia precyzyjnie połączył w całość, skupiając je w losie jednej wielkopolskiej rodziny.

MOCNY CZŁOWIEK reż.: Henryk Szaro; scen. (na podst. powieści Stanisława Przybyszewskiego): Jerzy Braun, Henryk Szaro; zdj.: Giovanni Vitriotti; Polska 1929 ( min)
w.: Grzegorz Chmara (Henryk Bielecki), Agnes Kuck (jego kochanka Łucja), Julian Krzewiński (obywatel ziemski Ligęza), Maria Majdrowiczówna (jego żona Nina), Artur Socha (literat Jerzy Górski), Stanisława Wysocka (babka Bieleckiego), Bolesław Mierzejewski (dyrektor teatru), Janina Romanówna (Nastka Żegota), Aleksander Zelwerowicz (wydawca), Jan Kurnakowicz (jego sekretarz), Ludwik Fritsche (lichwiarz), Lech Owron (aktor), Władysław Walter (woźny teatralny)

Muzykę do filmu wykona na żywo taper Maciej Cugowski

Jeden z ostatnich filmów epoki kina niemego jest znakomitą adaptacją powieści Stanisława Przybyszewskiego, przejmującym dramatem psychologicznym i niepokojącej atmosferze. Tytułowy "mocny człowiek" jest niespełnionym artystą, człowiekiem bezwzględnym, nie cofającym się przed niczym w dążeniu do sławy i pieniędzy. Morduje podstępnie swojego przyjaciela pisarza, by jego rękopisy wydać pod własnym nazwiskiem. Kiedy spotyka na swej drodze kobietę, która jest dla niego ucieleśnieniem ideału, uświadamia sobie całą nędzę swojego postępowania. Dopiero przezwyciężając w sobie zło staje się naprawdę mocnym człowiekiem.