FILMY W SIECI
scen. Mateo Gil, Marcelo Pineyro, zdj. Alfredo F. Mayo, muz. Phil Electric, Frédéric Bégin
w.: Eduardo Noriega, Natalia Verbeke, Najwa Nimri, Eduard Fernández, Pablo Echarri, Ernesto Alterio, Adriana Ozores, Carmelo Gómez
Nagroda za najlepszy scenariusz –adaptację, dla najlepszego aktora drugoplanowego (Carmelo Gómez) GOYA’2006
Pewna korporacja prowadzi rekrutację na jedno z kierowniczych stanowisk. Do ostatniego etapu przechodzi siedmioro najlepszych kandydatów, którzy spotykają się na „ostatecznej dogrywce” w siedzibie korporacji w centrum Madrytu. Miasto ogarnięte jest falą protestów antyglobalistów; za szybami trwają głośne zamieszki, w biurze rozpocznie się za moment cichy dramat. Grupa kandydatów walczy o stanowisko w sposób pozbawiony godności, specjaliści od zasobów ludzkich dołożyli wszelkich starań, aby ich metoda rekrutacji stała się podstępną grą, z której sami uczestnicy wyeliminują się nawzajem.
NIEŚWIADOMI reż. Joaquín Oristrell, Hiszpania/Niemcy/Portugalia/Włochy 2004 (100’)
scen. Dominic Harari, Joaquín Oristrell, Teresa Pelegri, muz. Sergio Moure
w.: Leonor Watling, Luis Tosar, Alex Brendemühl
PARĘ OSÓB, MAŁY CZAS reż. Andrzej Barański, Polska 2005 (104')
w.: Krystyna Janda, Andrzej Hudziak, Arkadiusz Detmer
Nagroda za najlepszą rolę kobiecą i nagroda dziennikarzy na FPFF w Gdyni’2005; nagroda za najlepszą rolę męską na MFF w Karlowych Warach’2006
Jadwiga Stańczakowa była niewidomą dziennikarką. Miron Białoszewski – głośnym poetą i pisarzem. Ich niezwykła przyjaźń zrodziła się z miłości do sztuki i opierała się na ich bliskości duchowej. Nadwrażliwy i egoistyczny Miron potrzebował kogoś, kto będzie za niego odpowiedzialny, a przyjazna i pełna ciepła Jadwiga chciała komuś być potrzebna, chciała komuś ofiarować siebie. Próbowali ratować siebie nawzajem, ona jego od przytłaczającej codzienności, on ją od samotności i depresji.
LEMING reż. Dominik Moll, Francja 2005 (129')
w.: Charlotte Gainsbourg, Laurent Lucas, Charlotte Rampling
W małżeńskim związku Alaina i Bénédicte, pod powierzchnią pozornej harmonii i stabilizacji, czają się niepokojące rysy. Ich sterylny układ aż prosi się o odrobinę anarchii. Pierwszy sygnał kryzysu przybierze nieoczekiwaną postać: z zapchanej rury pod zlewem Alain wyciągnie leminga. Wkrótce potem żona szefa wprosi się do ich rezydencji, by popełnić samobójstwo. Każda sytuacja w filmie ma swoje lustrzane odbicie. Są zatem dwie niewierne kobiety, dwaj dręczeni poczuciem winy mężowie oraz dwie istoty o samobójczych skłonnościach. Ale niczym nieuzasadnionej obecności leminga w ich życiu nie da się już ani wytłumaczyć, ani zanegować.
Grand Prix na MFF w Cottbus’2005; nagroda za debiut na MFF w San Sebastian’2005; nagroda za najlepszy film bałkański na MFF w Sofii’2006