AY, CARMELA reż. Carlos Saura, Hiszpania 1990 (100')
scen. Carlos Saura , Rafael Azcona,  zdj. José Luis Alcaine, muz. Alejandro Massó
w.: Mario Martín, Chema Mazo, Maurizio De Razza,  Rafael Díaz, Alfonso Guirao,  Carmen Maura, Edward Żentara,  Gabino Diego, Antonio Fuentes, Andres Pajarés

Nagroda dla  Carlosa Saury  za najlepszą reżyserię GOYA’1991
Nagroda dla Carlosa Saury za najlepszy scenariusz – adaptację  GOYA’1991
Nagroda dla  najlepszej  aktorki  (C. Maura)  GOYA’1991
Nagroda dla najlepszego  aktora drugoplanowego (G. Diego) GOYA’1991
Nagroda dla najlepszego  aktora  (A. Pajarés)  GOYA’1991

Wędrowna trupa aktorów, w trakcie hiszpańskiej wojny domowej, zabawia występami wycieńczonych żołnierzy walczących po stronie republiki. Sytuacja w strefie przyfrontowej staje się coraz bardziej niebezpieczna, a sami artyści trafiają w ręce faszystów. Tam spotykają jeńców z Brygad Międzynarodowych, którzy wkrótce mają zostać rozstrzelani. Faszystowski nadzorca daje aktorom szansę ocalenia, jeśli zagrają spektakl poniżający republikańskich skazańców...  

POLOWANIE reż. Carlos Saura, Hiszpania 1965 (86')


scen. Angelino Fons, Carlos Saura, zdj. Luis Cuadrado,  muz. Luis de Pablo
w.: Ismael Merlo, Alfredo Mayo, José María Prada, Emilio Gutiérrez Caba, Fernando Sánchez Polack, Violeta García, María Sánchez Aroca, Gene Wesson

Nagroda dla Carlosa Saury za najlepszą reżyserię Srebrny Niedźwiedź, Berlin’1966

Czterech mężczyzn, z których trzej to weterani wojny domowej, wybiera się na polowanie na króliki. Pod wpływem upału i izolacji między uczestnikami wyprawy zaczyna narastać napięcie, odżywają dawne pretensje. Zrazu niewinne gesty i słowa przybierają na agresji. Tłumione urazy muszą w końcu znaleźć gwałtowne ujście... 

 

GOYA reż. Carlos Saura, Hiszpania / Francja 1999 (107’)

scen. Carlos Saura,  zdj. Vittorio Storaro,  muz. Luigi Boccherini, Roque Baño
w.:  Francisco Rabal, José Coronado, Dafne Fernández, Eulalia Ramón, Maribel Verdú, Joaquín Climent

Posępne studium obsesji i ciemnych zakamarków duszy ludzkiej. Punktem wyjścia filmu Saury są ostatnie lata Goi, spędzone na wygnaniu we Francji. Artysta, który na starość stracił zupełnie słuch, wspomina różne momenty ze swojego życia. Układają się one w ciąg doświadczeń, które sprawiły, że późna sztuka Goi była tak mroczna, nasycona lękami i najrozmaitszymi obsesjami. 

 

IBERIA reż. Carlos Saura, Hiszpania 2005 (99’),
zdj.: José Luis López-Linares, muz.: Roque Baños

w.: Antonio Canales, Sara Baras, Aída Gómez, Enrique Morente, Estrella Morente, Manolo Sanlúcar.

Niewiarygodna perfekcja i żywioł improwizacji. Najrozmaitsze stany ducha i ciała opowiedziane tańcem, muzyką, śpiewem, grą świateł i "choreografią" kamery. Kolejny muzyczno - filmowy poemat Saury znalazł inspirację w dorobku XIX - wiecznego kompozytora hiszpańskiego Isaaca Albéniza, a w szczególności w cyklu jego suit fortepianowych "Iberia". Swobodnie interpretując jego utwory Saura opowiada - bez słowa komentarza - za pomocą muzyki i tańca, o tradycji iberyjskiej kultury. 

 

KUZYNKA ANGELICA reż. Carlos Saura, Hiszpania 1974 (110’)
w.: José Luis López Vázquez, Lina Canalejas, Fernando Delgado

Luis przyjeżdża do Kastylii dwadzieścia lat po śmierci matki, by spełnić jej ostatnią wolę i pochować ją w rodzinnym grobowcu. Powrót do miejsc z dzieciństwa przywołuje wspomnienie wakacji 1936 roku. To tutaj, w Kastylii, odkrywał miłość do pięknej kuzynki Angeliki. Lato 1936 roku to nie tylko pierwsze zetknięcie się z miłością, to także początek hiszpańskiej wojny domowej, która odcisnęła się głębokim piętnem na historii kraju i prywatnym życiu bohatera filmu.