DIKANDA

Dikanda to słowo, które w jednym z afrykańskich dialektów oznacza rodzinę i ono właśnie dokładnie oddaje ducha zespołu - żyją i pracują jak w małej rodzinie.
Grupa powstała w 1997 roku w Szczecinie. Miłość do muzyki tradycyjnej i ciężka praca pozwoliły im stworzyć własny styl i oryginalne brzmienie. W ich w całości akustycznym repertuarze słychać inspirację kulturą Orientu, folklorem bałkańskim - macedońskim i cygańskim. Cechą charakterystyczną stylu Dikandy jest tworzenie nowych słów i znaczeń w komponowanych przez siebie utworach.
Wydali 4 płyty, zagrali setki koncertów, wystąpili na wielu znaczących europejskich festiwalach. Zdobyli liczne nagrody i wyróżnienia w tym:

Koncerty Dikandy to niepowtarzalna podróż po muzyce świata, żywiołowe spotkanie pełne energii, charyzmy, prawdziwych emocji, radości i wzruszenia zarówno dla publiczności jak i samego zespołu.
Grali w azjatyckiej części Rosji, w Indiach i w większości krajów Europy. Brali udział w wielu festiwalach, m.in.:  Montreux Jazz Festival, Sziget Festival (Budapest), Rudolstadt i dwukrotnie wystąpili na Festiwalu opolskim. Zyskali popularność i wielką sympatię publiczności w wielu krajach Europy Zachodniej (w szczególności Niemczech, Austrii i Szwajcarii).

Dikanda to : Ania Witczak - śpiew, akordeon; Kasia Dziobak - skrzypce, śpiew; Daniel Kaczmarczyk - bębny; Piotr Rejdak - gitara; Grzegorz Kolbrecki - kontrabas.

 

Grupa folkowa Sharena powstała w 2004 roku. Początkowo repertuar zespołu opierał się na muzyce żydowskiej, prezentowanej m.in. na Festiwalu Muzyki Żydowskiej "W bramie" (2003 r.) na warszawskiej Pradze.
Nazwę grupy zaczerpnięto z języka macedońskiego i nawiązuje ona do słów "kitka šarena", co oznacza "kolorowy kwiat". Zespół powstał z inicjatywy akordeonisty Pawła Stępnia, który zafascynował współpracujących z nim muzyków bałkańską nutą. Autorem części aranżacji i opracowań jest Darek Łapiński, z zawodu kompozytor, z wyboru kontrabasista. Skrzypaczka Małgorzata Pałubska i klarnecista Paweł Zawadzki to utalentowani i wszechstronni muzycy. W roku 2006 r. do składu dołączyli: wokalistka Zosia Janiczek oraz kontrabasista Łukasz Owczynnikow. Po przerwie z zespołem ponownie występuje Janek Trojanowski grający na fletach oraz od niedawna wzbogaca brzmienie Marcin Maroszek na akordeonie. Oprócz muzyki macedońskiej zespół gra również utwory z Serbii, Bośni i Bułgarii. Źródłem inspiracji i wzorem podejścia do tradycyjnej nuty są dla muzyków m.in. tacy wykonawcy jak: Ibro Lolov, Kiril Stefanov czy zespoły: Orientexpressen, Farmers Market, Trio Bulgarka, Strune, Sandy Lopicic Orkestar.

II Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Ludowej MIKOŁAJKI FOLKOWE 2004 w Lublinie "za dramaturgię i malarskość prezentacji muzyki macedońskiej" potwierdza, że łatwość, z jaką Sharena porusza się zarówno w atmosferze dobrej zabawy, jak i w nastroju refleksyjnym, czyni go zespołem muzycznie wszechstronnym. Podczas XIV edycji tego festiwalu grupa Sharena otrzymała III Nagrodę oraz Nagrodę Specjalną - sesje nagraniowe w TR Studios.

HOLLÓÉNEK HUNGARICA AND THE DRUMMERS OF VISEGRAD

Zespół powstał w Debreczynie w 2002 r., założony przez Lajosa Bálinta, jako owoc pasji i kilkuletnich poszukiwań średniowiecznych zapisów muzycznych ? węgierskich i nie tylko. Jego powstanie to efekt licznych kontaktów z muzykami i wytwórcami instrumentów z innych krajów, głównie Niemiec (Bawaria).
Początkowo w repertuarze grupy znajdowały się średniowieczne ballady miłosne i pieśni ze zbioru Carmina Burana, wykonywane na buzukach, fletach i skrzypcach. Z biegiem czasu głównym instrumentem zespołu i jego znakiem rozpoznawczym stały się dudy, a repertuar został poszerzony o węgierskie tańce ludowe, pieśni minstrelów i pieśni rycerskie. Obecnie członkowie zespołu grają na dudach, szałamajach, buzukach, skrzypcach, flecie i tapanach - bębnach tureckich.
W skład grupy Hollóének Hungarica, od stycznia 2006 r., wchodzi 6 osób. Zespołowi towarzyszy trzech muzyków - bębniarzy z Wyszegradu. 
Pierwszy album zespołu, zatytułowany "Sz?rnyal's", ukazał się w czerwcu 2007 r.  Zawiera utwory zarówno instrumentalne, jak i wokalne. Obecnie Węgrzy są w trakcie pracy nad drugą płytą.

TRZY ROZMOWY Z PANEM HERBERTEM

(Lublin)

Przedpremierowy pokaz monodramu

Scenariusz, reżyseria i wykonanie Witold Kopeć, scenografia Katarzyna Krygier-Durakiewicz, muzyka Rafał Rozmus, współpraca reżyserska Jacek Wierzbicki           

W scenariuszu spektaklu wykorzystano 17 wierszy, fragmenty listów do Czesława Miłosza, Stanisława Barańczaka, Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich oraz esejów zawartych w tomach "Labirynt nad morzem" i "Martwa natura z wędzidłem".

Z tych różnorodnych form twórczości Zbigniewa Herberta wyłania się wizerunek jego postawy życiowej opartej na wierności zasadom, niezłomności i patriotyżmie oraz prezentacja autora "Pana Cogito" jako pasjonata podróży twórczej, zdeklarowanego Europejczyka, spadkobiercy kultury śródziemnomorskiej i chrześcijańskiej, odczuwającego swój wymiar polskości jako składnik kultury europejskiej.

W spektaklu kontakt aktora z publicznością to okazja do refleksji, szansa na to, że spotkanie może przerodzić się w specyficzną walkę, w zmagania emocjonalne, które mają wpływ tak na wykonawcę,  jak i odbiorcę.