KLUBOWY KARNET
45 LAT reż.: Andrew Haigh, prod.: Anglia 2015 (95 min)
w.: Charlotte Rampling (Kate), Tom Courtenay (Geoff ), Geraldine James (Lena), Dolly Wells (Charlotte)
Nagrody za najlepszą rolę męską (T. Courtenay) oraz kobiecą (Ch. Rampling) na MFF w Berlinie’ 2015; nagroda za najlepszy film angielski oraz nagroda za najlepszą rolę w filmie angielskim (Ch. Rampling) na MFF w Edynburgu’ 2015
Kate i Geoff za kilka dni mają zamiar hucznie świętować 45. rocznicę małżeństwa. Przed ceremonią otrzymują jednak list, który zaburza spokój długoletniego związku. Treść wiadomości odsyła do tragicznej historii pierwszej miłości mężczyzny. Pomimo dystansu czasowego, przesyłka staje się kością niezgody pomiędzy małżonkami i stawia pod znakiem zapytania ich wspólną przyszłość.
BIAŁY BÓG reż.: Kornél Mundruczó, prod.: Węgry/Niemcy/Szwecja 2014 (121 min)
w.: Zsófia Psotta (Lili), Sándor Zsótér (Dániel), Lili Horváth (Elza), Szabolcs Thuróczy (starzec)
Grand Prix (sekcja: Un Certain Regard) na MFF w Cannes ’2014
Przez pusty most Erzsébet, i dalej przez opustoszałe ulice Budapesztu jedzie na rowerze nastoletnia Lili. Miasto wygląda na wymarłe, jakby dotknął je jakiś kataklizm. Upiorną ciszę przerywa ujadanie psów. Aż nagle, z pełnym jazgotem, wypada z impetem stado pędzących na oślep psów. Wydaje się, że dziewczynka padnie zaraz ich ofiarą. Ta sekwencja jawi się niczym halucynacja z sennego koszmaru. Ale nią
nie jest. Oszalałe psy zawładnęły Budapesztem naprawdę.
OBSESJA ZEMSTY reż.: Samuel Martin Mateos, Andrés Luque Pérez. prod.: Hiszpania 2015 (102 min)
w.: Juana Acosta (Maria), Toni Acosta (Silvia), Lucia Gonzáles (Patricia), Carmelo Gómez (Gonzalo)
Ta historia zaczyna się w Kolumbii, w trakcie bezpardonowej wojny między wojskiem a partyzantką. Obie strony wykazują się podobną bezwzględnością, a ofiarami padają głównie wieśniacy. Jedną z nich jest Maria: najpierw traci męża, a następnie żołdacy gwałcą jej córkę. I ją z kolei będzie Maria opłakiwać na pogrzebie. Przypadkiem znajduje zdjęcie jednego z napastników. To Ivan, hiszpański najemnik. Maria rusza jego śladem do Hiszpanii.
CENA SŁAWY reż.: Xavier Beauvois, Etienne Comar, prod.: Francja/Belgia 2014 (110 min)
w.: Benoit Poelvoorde (Eddy Ricaart), Roschdy Zem (Osman Bricha), Chiara Mastroianni (Rosa), Nadine Labaki (Noor)
2 marca 1978 roku Oona Chaplin, wdowa po wielkim artyście,odebrała telefon od szwajcarskiej policji, informujący, że ktoś ukradł trumnę z ciałem jej męża, pochowanym przez rodzinę trzy miesiące wcześniej. Niedługo później porywacze zadzwonili do rezydencji z żądaniem okupu – chcieli sześćset tysięcy dolarów za zwrócenie zwłok. Beauvois i Comar, scenarzyści filmu, nie trzymają się sztywno kronikarskich faktów, delikatnie je naginają na potrzeby własnej opowieści. Przykład pierwszy z brzegu, ale z perspektywy Polski pewnie znaczący: dwóch prawdziwych porywaczy – 24-letniego Polaka i 38-letniego Bułgara, mechaników samochodowych – zastąpili Algierczyk i Francuz.
COŚ SIĘ MUSI STAĆ reż.: Ester Martin Bergsmark, prod.: Szwecja 2014 (85 min)
w.: Saga Becker (Sebastian/Ellie), Iggy Malmborg (Andreas)
Silver Q Hugo Award na MFF w Chicago’2014; nagroda za reżyserię na MFF w Göteborgu’2014; Tiger Award na MFF w Rotterdamie’2014
Sebastiana-Ellie, transpłciowy chłopak, w którego wcielił się prawdziwy trans, „naturszczyk” Saga Becker. To jego fizyczność buduje napięcie w pierwszych scenach filmu, zwodzi, wprowadza w konfuzję. Męski od pasa w dół, dziewczęcy od pasa w górę, niemal dosłownie rozpołowiony czy też podwójny, jest Sebastian niepewną swojej tożsamości poczwarką, z której powolutku wykluwa się Ellie. Oglądając „Coś się musi stać”, towarzyszymy mu/jej w tym procesie. Kluczowe znaczenie dla samopoznania bohatera ma relacja z Andreasem, który zgodnie z romantyczną kliszą, zjawia się na ekranie jako rycerz-wybawca. O wiele mniej romantyczny jest powód, dla którego Sebastian znalazł się w opałach: szukając seksu w męskiej toalecie, dostał łomot od mężczyzny, którego próbował poderwać.
COŚ ZA MNĄ CHODZI reż.: David Robert Mitchell, prod.: USA 2014 (100 min)
w.: Keir Gilchrist (Paul), Carollette Phillips (kobieta z zakupami), Bailey Spry (Annie), Loren Bass (ojciec Annie)
Grand Prix i nagroda za scenariusz na Festiwalu Filmów Fantastycznych w Austin’2014; nagroda publiczności na Festiwalu Filmów Fantastycznych w Madrycie’2015
Opowieść o grupie nastolatków, którzy muszą przełamać ciążącą na nich klątwę, mogłaby zamienić się w młodzieżowy horror, i to w najgorszym stylu, lecz David Robert Mitchell rozwija ją w nietypowy sposób. Klątwa – właśnie uświadomiłem sobie, że na papierze wygląda to wyjątkowo absurdalnie, jednak na ekranie sprawdza się doskonale – jest przenoszona drogą płciową. Można ją przekazać kolejnej osobie, wciąż ze świadomością, że i tak jest nieuchronna.
CZARODZIEJSKA GÓRA reż.: Anca Damian, prod.: Rumunia/Francja/Polska 2015 (89 min)
Wyróżnienie Specjalne Jury na MFF w Karlowych Warach’ 2015
„Czarodziejska Góra” to opowieść o życiu nieznanego szerzej polskiego opozycjonisty Adama Jacka Winklera, który w latach 60. wyemigrował do Francji i tam szerzył swoje antykomunistyczne poglądy. Podczas inwasja ZSSR na Afganistan chciał walczyć u boku mudżahedinów przeciwko Sowietom i na tym rozdziale jego życia skupia się film.
DWA DNI, JEDNA NOC reż.: Jean-Pierre i Luc Dardenne, prod.: Belgia/Francja/Włochy 2014
w.: Marion Cotillard (Sandra), Fabrizzo Rongione (Manu), Catherine Saleé (Juliette), Batiste Sornin (pan Dumont), Pili Groyne (Estelle)
Europejska Nagroda Filmowa’2014 za najlepszą rolę kobiecą (M. Cotillard); Grand Prix na MFF w Sydney’2014
Samotna matka po trudnym okresie walki z depresją wraca do pracy. Ale tam słyszy tylko: „kryzys”, „restrukturyzacja”, „cięcia”. Szef proponuje układ: zachowa jej stanowisko, jeśli połowa zespołu zrzeknie się dorocznej premii. Sandra ma weekend na to, aby przekonać kolegów. Jednak te pieniądze wiele dla nich znaczą. Rezygnacja z tysiącaeuro to rezygnacja z planów, czasem z marzeń.
DZIEWCZYNKA Z KOTEM reż.: Asia Argento, prod.: Włochy/Francja 2014 (103 min)
w.: Giulia Salerno (Aria), Charlotte Gainsbourg (matka), Gabriel Garko (ojciec), Olimpia Carlisi (babka)
Przez większą część filmu bohaterka „Dziewczynki…” kursuje na przepustce między dwoma domami wariatów w poszukiwaniu psychicznej równowagi. W tułaczkach rzeczywiście towarzyszy Arii kot, który już wkrótce nauczy ją chadzania własnymi ścieżkami.
EDEN reż.: Mia Hansen-Løve, prod.: Francja 2014 (131 min)
w.: Félix de Givry (Paul Vallée), Pauline Etienne (Louise), Vincent Macaigne (Arnaud), Hugo Conzelmann (Stan)
Pulsujący rytm, elektroniczne brzmienia i wszechobecny seks w oparach heroiny w tle – na pierwszym planie zaś historia wzlotu i upadku człowieka zakochanego w muzyce. Paul to paryski DJ, który rozpoczyna karierę w 1992 roku, podobnie jak duet Daft Punk. Żyje pełną piersią: kluby, imprezy, pierwsze miłości, seks i narkotyki. Na fali popularności nowego klubowego brzmienia zwanego French Touch szybko zyskuje rozgłos, a jego życie zmienia się w nieustającą imprezę – po latach Paul wciąż nie widzi świata poza muzyką. Ale jest już rok 2013 i diametralnie nowa muzyka. Zagubiony bohater próbuje za wszelką cenę ocalić swoje młodzieńcze marzenia.
GERONTOFILIA reż.: Bruce LaBruce, prod.: Kanada 2013 (82 min)
w.: Pier-Gabriel Lajoie (Lake), Walter Borden (pan Peabody), Katie Boland (Désirée), Yardly Kavanagh (Baptiste)
Głównym bohaterem jest młody chłopak, Lake, który pracuje w domu starców i odkrywa, że pociągają go mężczyźni, którzy mają już za sobą nie tylko wiosnę i lato, ale również jesień życia. W toku akcji nawiązuje więc romans ze swoim podopiecznym, panem Peabody – zakazany, oczywiście, co zmusza parę do ucieczki z nietolerancyjnej placówki i tułaczki po prowincjonalnych barach i motelach.
GOŁĄB PRZYSIADŁ NA GAŁĘZI I ROZMYŚLA O ISTNIENIU reż.: Roy Andersson, prod.: Szwecja/Niemcy/Norwegia/ Francja 2014 (101 min)
w.: Holger Andersson (Jonathan), Nils Westblom (Sam), Charlotta Larsson (Lotta), Viktor Gyllenberg (Karol XII)
Złoty Lew na MFF w Wenecji’ 2014
Nad łóżkiem chorej staruszki stoi trójka jej dorosłych dzieci. Zapada zmrok, personel szpitala sugeruje, że kończy się czas odwiedzin, ale potomstwo nie chce odejść. Nie bez kurczowo trzymanej przez matkę torebki, którą desperacko kobieta pragnie zabrać ze sobą… do nieba, bo kryje się w niej drogocenna rodzinna biżuteria.
LISTY OD NIEZNAJOMEGO reż.: Yariv Mozer, prod.: Izrael 2013 (82 min)
w.: Yoav Reuveni (Boaz), Yehuda Nahari (Nir), Yariv Mozer (prof. Richlin)
Przystojny 25-latek codziennie sprawdza skrzynkę pocztową, niecierpliwie czekając na informację potwierdzającą przyznanie mu stypendium naukowego w Jerozolimie. Zamiast pisma z uniwersytetu otrzymuje niepodpisane listy miłosne, które burzą jego spokój i wnoszą nutę niepewności co do własnej tożsamości seksualnej. Ta korespondencja od anonimowego wielbiciela wprowadza zamieszanie w poukładane życie obiecującego studenta języków semickich. Boaz od roku mieszka z dziewczyną, Noą, związek to, zdaje się, udany, ale chłopak dzięki wyznaniom zakochanego w nim mężczyzny powraca myślami do wspomnień z przeszłości,które do tej pory skutecznie tłumił.
MAMA reż.: Xavier Dolan, prod.: Kanada 2014 (139 min)
w.: Anne Dorval (Diane „Die” Després), Antoine-Olivier Pilon (Steve Després), Suzanne Clément (Kyla)
Nagroda Jury na MFF w Cannes ’2014; Kanadyjskie nagrody Filmowe ’2015 za najlepszy film, reżyserię, scenariusz, zdjęcia, montaż, rolę męską (A.-O. Pilon), kobiecą (A. Dorval) i drugoplanową rolę kobiecą (S. Clément); Cezar ’2015 za najlepszy film zagraniczny; nagroda publiczności na MFF w Sztokholmie ’2014
Film o trudnych relacjach na linii matka - syn, relacjach wzajemnie obciążających, dusznych i krzywdzących. Ona jest mądra, ale jednocześnie zaborcza i wymagająca i aż kipi w niej macierzyńska chęć zbawienia syna. On stara się od niej uwolnić, ale od początku wiadomo, że mu się nie uda. Ma dopiero 15 lat, jest agresywny, jeździ na deskorolce i postrzega świat jak wideoklip. Nieoczekiwanie w ich życiu pojawia się nowa sąsiadka mieszkająca po drugiej stronie drogi. Kobieta sprawia, że w życiu matki i syna znów pojawia się nadzieja na lepszą przyszłość.
MIARA CZŁOWIEKA reż.: Stéphane Brizé, prod.: Francja 2015 (93 min)
w.: Vincent Lindon (Thierry Taugourdeau), Karine de Mirbeck (jego żona)
Nagroda za najlepszą rolę męską (V. Lindon) na MFF w Cannes’ 2015
Thierry traci robotę w fabryce. Ma pięćdziesiąt kilka lat, na utrzymaniu żonę i syna z porażeniem mózgowym. Mężczyzna szuka pracy, ale nikt na niego nie czeka. Kursy nic nie dają. Na rynku jest armia młodych, wykształconych ludzi. Urzędniczka namawia do spieniężenia mieszkania, jedynego dobra, którego rodzina się dorobiła. Podczas próby sprzedaży mobilnego domku nabywca obniża cenę, udowadniając, że to, co Thierry tak lubił, jest niewiele warte. I wreszcie nowa praca – ochroniarza w supermarkecie. W służbowym garniturze Thierry obserwuje sklepowe alejki, a na monitorach wyłapuje złodziei. Sęk w tym, że nie są to wielcy aferzyści. Nawet nie chuligani. Raczej ludzie zepchnięci na margines życia.
NAWET GÓRY PRZEMINĄ reż.: Jia Zhang-ke, prod.: Chiny/Francja/Japonia 2015 (131 min)
w.: Tao Zhao (Tao), Yi Zhang (Zhang), Jing Dong Liang (Liangzi), Zijian Dong (Dollar), Sylvia Chang (Mia)
Tao spotyka się z biednym górnikiem Liangiem, ale na horyzoncie pojawia się też drugi adorator – arogancki przedsiębiorca Jingsheng, który kupuje miejscową kopalnię i odstawia Lianga na boczny tor. Jingsheng ma czerwony samochód, słodkiego psa i nie daje się spławić – w końcu dopina swego i bierze z Tao ślub. Pierwszemu synowi para nadaje imię Dollar – w przekonaniu, że dziecko będzie dorastało w krainie kapitalistycznego, zachodniego dobrobytu. Piętnaście lat później Tao jest już po rozwodzie – jej syn mieszka z ojcem w Szanghaju i chodzi do międzynarodowej szkoły podstawowej. W 2025 roku Dollar ma dwadzieścia lat i uczy się w college’u gdzieś w Australii – całkowicie utracił więź z Chinami i bezskutecznie poszukuje własnej tożsamości.
NIGHT MOVES reż.: Kelly Reichardt, prod.: USA 2013 (112 min)
w.: Jesse Eisenberg (Josh), Dakota Fanning (Dena), Peter Sarsgaard (Harmon), Logan Miller (Dylan)
Nagroda za zdjęcia na MFF w Valladolid’ 2013; Nagroda Specjalna Jury na Festiwalu Filmów Amerykańskich w Deauville’ 2013
Troje młodych ludzi z zacięciem ekologicznym planuje zamach na hydroelektryczną tamę wodną w Oregonie. Dena (Dakota Fanning) prowadzi ekologiczne spa na prowincji; Josh (Jesse Eisenberd) pracuje na pobliskiej farmie, a Harmon (Peter Sarsgaard) jest byłym wojskowym. Wszyscy troje, pełni ideałów i sfrustrowani niemocą władz, postanawiają zadziałać szokowo: może dopiero tak spektakularna katastrofa jak wysadzenie farmy sprawi, że ludzie w końcu zaczną oszczędzać prąd?
NOWA DZIEWCZYNA reż.: François Ozon, prod.: Francja 2014 (108 min)
w.: Anaïs Demoustier (Claire), Romain Duris (David/Virginia), Raphaël Personnaz (Gilles)
Niedługo po porodzie umiera Laura, żona Davida i najlepsza przyjaciółka Claire. Gdy Claire, wciąż nie pogodzona z tą stratą, odwiedza Davida, przypadkowo zastaje go w damskiej blond peruce, z silnym makijażem, ubranego w rzeczy Laury. Mężczyzna początkowo tłumaczy, że przebrał się dla maleńkiej córki, która przestaje płakać, gdy czuje, że to matka trzyma ją na rękach, zaraz jednak przyznaje, że już dawno temu odkrył w sobie naturę transwestyty. Claire jest nieco zszokowana, lecz szybko zaprzyjaźnia się z nowym wcieleniem Davida, któremu nadaje imię Virginia.
O KONIACH I LUDZIACH reż. Benedikt Erlingsson (81’)
Film składa się z kilku epizodycznych wątków, związanych z różnymi barwnymi postaciami, które przeżywają rozmaite przygody, także bardzo dramatyczne, przedstawione jednak z błyskotliwym poczuciem humoru i filmowej poezji.
WE DWOJE ZAWSZE RAŹNIEJ reż. Pierre Salvadori (97’)
W garderobie siedzi wokalista w depresji. Już wiemy, że nie wyjdzie na scenę i to będzie koniec jego kariery. Chwilę później widzimy go w pośredniaku. Wreszcie Antoine znajduje pracę jako dozorca jednej z paryskich kamienic. Po zejściu ze sceny małe mieszkanie w przybudówce i trochę ciszy to wszystko, czego mu potrzeba. Nie ma jednak szans na to, by zakrzyknąć: „Trwaj chwilo, jesteś piękna!”. Podwórze szybko bowiem wypełnia się neurotycznymi mieszkańcami kamienicy. Wszyscy bohaterowie naszkicowani są w lekko karykaturalny sposób.
VIOLET reż. Bas Devos, prod.: Belgia/Holandia 2014 (85 min)
Grand Prix (sekcja: „Genaration 14 plus”) na MFF w Berlinie’2014
Choć akcja toczy się w bogatej dzielnicy belgijskiego miasteczka, relacje między młodymi bohaterami mają w sobie pierwotne okrucieństwo godne „Władcy much” Goldinga. Jesse przekonuje się o tym, gdy na własne oczy obserwuje brutalne zabójstwo przyjaciela. Sparaliżowany strachem chłopak w żaden sposób nie reaguje na przemoc, a sam – z niejasnych przyczyn – zostaje oszczędzony przez napastników. Zagadkowe okoliczności ocalenia wystarczą, by bohater został uznany za zdrajcę i musiał się pogodzić z ostracyzmem ze strony rówieśników.
PERŁOWY GUZIK reż. Patricio Guzmán, prod.: Chile/Francja/Hiszpania 2015 (82 min)
Morze jest źródłem życia, ale może być również niemym świadkiem okrutnych zbrodni i tragedii. Woda to nie tylko H2O. Woda ma pamięć, która potrafi zakonserwować wspomnienia. Ocean nosi w sobie historię całej ludzkości. To w nim skupiają się wszystkie głosy pochodzące z Ziemi i z kosmosu. Woda to także najdłuższa granica Chile. 2670 mil chilijskiego wybrzeża to największy archipelag świata i jednocześnie krajobraz o niemal nadprzyrodzonym pięknie. Patricio Guzmán stara się uchwycić ten wielopłaszczyznowy kontekst w swoim niezwykle poetyckim filmie. Woda jest tu spajającym wszystko elementem i to właśnie przez nią przemawia historia Chile. Wybieramy się w podróż od czasów kolonialnych do dyktatury Augusto Pinocheta.
PIEŚŃ SŁONIA reż. Charles Binamé, prod.: Kanada 2014 (110 min)
Michael (Xavier Dolan) zabił swoją matkę, słynną śpiewaczkę operową. Wyrokiem sądu został zamknięty w szpitalu psychiatrycznym. Jest tam już ponad 5 lat. Nagle w niejasnych okolicznościach znika doktor Lawrence, który prowadził jego terapię. Dyrektor szpitala, doktor Green, postanawia przesłuchać Michaela. Ten zgadza się na współpracę, ale na własnych warunkach. Odkrywając kolejne sekrety wciąga doktora Greena w przebiegłą grę.
ŹRÓDŁO NADZIEI reż. Russell Crowe, prod.: Australia/USA/Turcja 2014 (111 min)
Reżyser zabiera nas na początek trzeciej dekady XX wieku, kiedy wciąż żywe są napięcia po bitwie o Gallipoli, która – przypomnijmy – zakończyła się przegraną państw ententy. W październiku 2014 roku minęła okrągła, setna rocznica ataku na półwysep Gallipoli. Miał to być początek operacji, która w konsekwencji doprowadzi do podboju Stambułu i wyeliminowania z wojny Imperium Osmańskiego. Zamiast tego doprowadziła do śmierci 131 tysięcy osób po obu stronach.
W OBJĘCIACH WĘŻA reż. Ciro Guerra, prod.: Kolumbia/Wenezuela/Argentyna 2015 (125 min)
Nagroda C.I.C.A.E. na MFF w Cannes’2015
Amazoński szaman Karamate to ostatni Mohikanin swego ludu. Tylko on zna tajemnicę Yakruny – rośliny, która jest remedium na wszystkie choroby człowieka. To cel poszukiwań dwóch białych naukowców, którym szaman towarzyszy przez 40 lat. Ich podróż powoli zamienia się w pełną tajemnic wyprawę do jądra ciemności. Obie wędrówki, podczas których szaman prowadzi naukowców przez Amazonię, krzyżują się wielokrotnie, wywołując poczucie bezczasowości miejsca, w którym się odbywają.
W PIWNICY reż. Ulrich Seidl, prod.: Austria 2014 (81 min)
Otwierająca „W piwnicy” seria ujęć jest złowieszczo niepozorna. Jakieś żywopłoty, jakieś dachy, węże ogrodowe na tle nudnych ścian; banalność przedmieść w całej okazałości. W samych piwnicach, do których Seidl schodzi ze swoją kamerą, również nie brakuje przaśnych ornamentów. W niektórych z pomieszczeń zresztą nie dzieje się nic zdrożnego. Ktoś ma w piwnicy salę prób, ktoś model kolejki, ktoś prywatny barek...
ZRYWA SIĘ WIATR reż. Hayao Miyazaki, prod.: Japonia 2013 (126 min)
Nagrody Japońskiej Akademii Filmowej’2014 za najlepszy film animowany i muzykę
Animacja Hayao Miyazakiego to poruszająca przypowieść o jednostce, która stała się ofiarą dziejowej zawieruchy.
Film wyrasta z inspiracji słynnym poematem Paula Valery’ego. Szczególnie istotna dla reżysera pozostaje wyeksponowana w tytule fraza „Zrywa się wiatr, a my próbujemy nadal żyć”. Miyazaki traktuje te słowa jako idealny komentarz do losów Jirô Horikoshiego. Japoński konstruktor samolotów był postacią autentyczną, ale szczegóły jego ekranowego życiorysu pozostają wytworem fantazji reżysera.
WIZYTA reż. Michael Madsen, prod.: Finlandia/Dania 2014 (85 min)
Czy jesteśmy gotowi na spotkanie z obcymi istotami? Czy mają one w naszym świecie takie same prawa, jak my sami? Co im powiemy, gdy je spotkamy? I w jaki sposób będziemy się z nimi komunikować? Wiedeński UNO-city to kompleks budynków stanowiący dziś jedno z czterech najważniejszych miejsc na świecie. To tutaj naukowcy z różnych dziedzin opracowują procedury kontaktu z obcymi. Ludzkość marzy o tym od ponad wieku. Film pokazuje, jak scenariusz znany nam do tej pory z science fiction, może zmienić się w rzeczywistość.
REALITY reż. Quentin Dupieux, prod.: Francja/Belgia/USA 2014 (95 min)
Jason, spokojny kamerzysta, marzy o wyreżyserowaniu swojego pierwszego filmu, horroru. Bob Marshal, zamożny producent, zgadza się sfinansować to dzieło pod jednym warunkiem: Jason w ciągu 48 godziny odnajdzie najdoskonalszy krzyk w historii filmu.
ROZDZIELENI reż. Michel Hazanavicius, prod.: Francja/Gruzja 2014 (149 min)
Aby pokazać wojnę czeczeńską z różnych punktów widzenia, Hazanavicius równolegle opowiada kilka historii, wcześniej lub później łączących się ze sobą.
ROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW (La famille Bélier) reż.: Eric Lartigau, prod. Francja/Belgia 2014 (106 min)
w: Karin Wiard (Gigi Bélier), François Damiens (Rodolphe Bélier), Eric Elmosnino (Fabien), Louane Emera (Paula Bélier), Roxane Duran (Mathilde
Cezar ’2015 dla najbardziej obiecującej aktorki (L. Emera)
W głównych rolach występuje rodzina farmerów (tytuł oryginalny „La Famille Bélier”), sprawiająca wrażenie bardzo szczęśliwej, mimo przeciwności losu. Oboje małżonkowie są bowiem głuchoniemi, podobnie jak ich syn; słyszy jedynie kilkunastoletnia córka. Ją natura obdarowała szczodrze, także nieprzeciętnym słuchem muzycznym i pięknym głosem.
OPTYMISTKI (Optimistene) reż.: Gunhild Magnor, prod.: Szwecja/Norwegia 2013 (92 min)
Wzruszający dokument o tym, że apetyt na życie nie mija nigdy. Nawet gdy masz 98 lat.
Kiedy seniorki przystąpią do pierwszego, siatkarskiego meczu na poważnie, będą miały na sobie niebieskie koszulki z numerami: 68, 88, 89, 98. Tyle właśnie mają lat.
SERENA reż.: Susane Bier, prod.: USA/Francja/Czechy 2014 (109 min)
w.: Bradley Cooper (Pemberton), Jennifer Lawrence (Serena), Rhys Ifans (Galloway)
Rok 1929. George (Cooper) jest przedsiębiorcą w branży drzewnej, ogałacającym z lasów zbocza Appalachów (nie lubimy takich kapitalistów-grabieżców!). Jego żoną zostaje Serena (Lawrence), silna i niezależna kobieta, która przeżyła w dzieciństwie rodzinną tragedię. Staje się też jego partnerką biznesową, całkiem skądinąd kompetentną.
SZALONA MIŁOŚĆ (Amour fou) reż.: Jessica Hausner, prod.: Austria/Luksemburg/Niemcy 2014 (96 min)
w.: Christian Friedel (Heinrich), Birte Schnoeink (Henriette), Stephan Grossmann (Friedrich), Sandra Hueller (Marie)
Austriackie Nagrody Filmowe’2015 za scenariusz i montaż
Filmowy bohater jest poetą, człowiekiem – mimo młodego wieku – wypalonym i cierpiącym na depresję. Chce się zabić, ale dość egoistycznie – w towarzystwie kobiety. Najchętniej pięknej kuzynki, w której się kocha, ale ona zbywa go śmiechem: ma narzeczonego, za którego wychodzi za mąż. Poeta upatruje sobie więc kolejną ofiarę.
TO WŁAŚNIE SEKS (The Little Death) reż.: Josh Lawson, prod.: Australia 2014 (96 min)
w.: Bojana Novaković (Maeve), Damon Herriman (Dan), Josh Lawson (Paul), Stephanie May (Mourner), Lachy Hulme (Kim)
Nagroda publiczności na MFF w Salonikach’2014
Na film składa się pięć przeplatających się historii. Ich bohaterowie nie do końca zadowoleni są z dostępnych im doznań seksualnych i próbują na własną rękę, bądź za poradą seksuologa, dać upust skrywanym fantazjom.
WYSPA KUKURYDZY (Simindis kundzuli) reż.: George Owaszwili, prod.: Gruzja/Niemcy/Francja/Czechy/ Kazachstan/Węgry 2014 (100 min)
w.: Iljas Salman (Abga), Mariam Buturiszwili (wnuczka), Irakli Samuszia (żołnierz), Tamer Levent (oficer)
Nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego’2015 za najlepszy film, drugoplanową rolę męską (Y. Erdogan) i kostiumy
Początek lat 90. Starszy Abchaz samotnie przepływa koryto rzeki w poszukiwaniu wysepki, aby móc rozpocząć uprawę. Gdy mężczyzna znajduje na swojej drodze odpowiednio żyzny grunt rozpoczyna budowę małej chatki. Pewnego dnia na wyspę przypływa już nie sam, a z wnuczką. Nie rozmawiają ze sobą, są właściwie dla siebie obcy. Chociaż w tle słychać strzały, mieszkańcom małej wysepki to zupełnie nie przeszkadza – po prostu robią swoje. Z czasem nastolatka wpada w oko gruzińskim żołnierzom, staje się adorowaną gwizdami lolitką. Niespodziewanie na wysepkę dostaje się jeden z żołnierzy. Jest ranny i nieprzytomny. A co najważniejsze – jest wrogiem.
