KLUBOWY KARNET
W cyklu pod tym hasłem zaprezentujemy filmy o jakich się mówi, laureatów międzynarodowych festiwali, artystyczne wydarzenia w kinie światowym ostatniego sezonu.
Złoży się nań wybór filmów z katalogu polskich dystrybutorów, które polecamy uwadze animatorów Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Bowiem nie wszystkie filmy na naszych ekranach to tylko hollywoodzka produkcja dla mało wybrednego widza. Pojawiają się też perełki, które jednak trzeba wyłowić spośród wszystkich kinowych propozycji.
KOBIETY BEZ MĘŻCZYZN (Zanan-e bedun-e mardan) - reż. Shirin Neshat, Shoja Azari, Niemcy/Austria/Francja 2009
A-LA-MAR - reż. Pedro González-Rubio, Meksyk 2009
PEWIEN DŻENTELMEN (Somewhat gentle man) - reż. Petter Moland
RODZINA (En familie) - reż. Pernilla Fischer Christensen, Dania 2010
KOCHAŁEM JĄ (Je Uaimais) - reż. Zabon Breitman, Francja/Włochy/Belgia 2009
PIANOMANIA - reż. Robert Cibis, Lilian Franck, Austria/Niemcy 2009
OPOWIEŚĆ NR 52 (Istoria 52) - reż. Alexis Alexion, Grecja 2008
KROPKA.COM (Dot.com) - reż. Luis Galv'o Teles, Portugalia/Brazylia 2007
ŚMIERĆ W WENECJI (Morte a Venezia/ Mort ? Venice) - reż. Luchino Visconti, Włochy/Francja 1970
BONNIE I CLYDE (Bonnie and Clyde) - reż. Arthur Penn, USA 1967
ZABRISKIE POINT - reż. Michalangelo Antonini, USA 1970
AMALIA. KRÓLOWA FADO (Amália) - reż. Carlos Coelho da Silva, Portugalia 2008
GAINSBOURG (Gainsbourg. Vie Héroigue) - reż. Joann Sfar, Francja/USA 2010
BIAŁA WSTĄŻKA (Das Weisse Band) - reż. Michalel Haneke, Austria/Niemcy/Francja/Włochy 2009
ZŁY PORUCZNIK (The Bad Lientenant: Port of Call - New Orlean) - reż. Werner Herzog, USA 2009
MŁODA WIKTORIA (The Young Victoria) - reż. Jean-MarcVallée, Anglia/USA 2009
CHŁOPIEC ZNIKĄD (Nowhere Boy) - reż. Sam Taylor-Wood, Anglia/Kanada 2009
ŻYCIE Z WOJNĄ W TLE (Life During Wartime) - reż. Todd Solondz, USA 2009
MOON - reż. Duncan Jones, Anglia 2008
JEJ DROGA (Na putu) - reż. Jasmila Zbanić, BiH/Austria/Niemcy/Chorwacja 2010
PROROK (Un proph?te) - reż. Jacques Audiard, Francja/Włochy 2009
WSCHODNIE OBIETNICE (Eastern Promises) - reż. David Cronenberg, Anglia/Kanada/USA 2007
SAMOTNY MĘŻCZYZNA (A Single Man) - reż. Tom Ford, USA 2009
KOCHAM KINO (Chacun son cinema) - reż. Theo Angelopoulos, Bille August, Jane Lampion, Ethan i Joel Coen, David Cronenberg, Alejandro G. Inarritu, Ken Loach, David Lynch, Roman Polański, Gus Van Sant, Lars von Trier, Wim Wenders, Wong Kar-Wai, Francja 2007
JAŚNIEJSZA OD GWIAZD (Bright Star) - reż. Jane Campion, Australia/Francja/Anglia 2009
KOBIETY BEZ MĘŻCZYZN (Zanan-e bedun-e mardan)
reż.: Shirin Neshat
scen.: Shoja Azari, Shirin Neshat
zdj.: Martin Geschlacht
muz.: Ryuichi Sakamoto
w.: Shabnam Toloui (Munis), Pegah Ferydoni (Faezeh), Arita Shahrzad (Farrokhlagha), Orsolya Tóth (Zarin), Mehdi Moinzadeh (Sarhang), Navid Akhavan (Ali), Mina Azarian (Zinat)
prod.: Niemcy/Austria/Francja 2009 (95min)
Lato 1953 roku w Iranie tuż przed zamachem stanu. Amerykanie i Brytyjczycy dążą do obalenia rządu nowo wybranego premiera Mohammeda Mosadegha i na jego miejsce ustanowić rządy szacha Rezy Pahlaviego. W obliczu politycznego chaosu i ulicznych zamieszek cztery irańskie różne kobiety próbują odnaleźć własne miejsce na ziemi i odkryć głębszy sens życia. Dzieli je społeczne pochodzenie, doświadczenie i życiowa pasja. Łączy natomiast jedno – silna wrażliwość i poczucie kobiecości, a także niezaspokojona potrzeba męskiej miłości.
"Kobiety bez mężczyzn" to debiut fabularny Shirin Neshat, nakręcony na podstawie zakazanej w Iranie powieści Shahrnoush Parsipour pod tym samym tytułem.
NAD MORZEM (Alamar)
reż.: Pedro González-Rubio
scen.: Pedro González-Rubio
zdj.: Pedro González-Rubio
w.: Jorge Machado, Natan Machado Palombini, Nestór Marin, Roberta Palombini
prod.: Meksyk 2009 (73 min)
Film "Nad morzem" to debiut fabularny Pedro Gonazalesa-Rubio opowiadajacy historię Jorge i jego kilkuletniego syna Natana. W filmie tym zaciera się granica między dokumentem a fikcją - reżyser obserował swoich bohaterów podczas zwykłych, codziennych czynności. Jest to film przedstawiający skomplikowane relacje między ojcem i synem. W jednej ze scen Natan pomaga ojcu myć łódź. Kilka metrów od niego pływa krokodyl. Ojciec jedynie wspomina aby uważał na niebezpieczne zwierzę. Nie traktuje zabawy chłopca jako ryzykownej gry o życie.
Obraz czaruje pięknymi krajobrazami, nasyconymi i skontrastowanymi barwami oraz ujęciami ludzkich gestów.
PEWIEN DŻENTELMEN (En ganske snill mann)
reż.: Hans Petter Moland
scen.: Kim Fupz Aakeson
zdj.: Philip Øgaard
muz.: Halfdan E
w.: Stellan Skarsgård (Ulrik), Bjørn Floberg (Rune Jensen), Gard B. Eidsvold (Rolf), Jorunn Kjellsby (Karen), Bjørn Sundquist (Sven), Jon Øigarden (Kristian), Kjersti Holmen (Wenche)
prod.: Norwegia 2010 (105 min)
Ulrik jest całkiem miłym facetem, który za wikt zrobi to, o co się go poprosi. Właśnie wyszedł z więzienia. Trafił tam przez kapusia, z którym rozlicza się na swój sposób - zabija go. Ulrik jest osobą dosyć prostolinijną, nie zastanawia się za bardzo nad tym co robi.
Ma to jednak spore konsekwencje, zwłaszcza dla jego rodziny. Syn Ulrika ułożył sobie życie "po bożemu": jest wykształcony, ma pracę, plany na przyszłość i narzeczoną z tzw. dobrej rodziny. Kobiecie trudno zaakceptować historię przyszłego teścia. Podobne problemy ma jej rodzina (właściciele szkółki ogrodniczej), która nie życzy sobie takich powinowatych.
RODZINA (En familie)
reż.: Pernilla Fischer Christensen
scen.: Kim Fupz Aakeson, Pernille Fischer Christensen
zdj.: Jakob Ihre
w.: Johan Philip Asbaek (Peter), Jesper Christensen (Rikard), Lene Maria Christensen (Ditte), Anne Louise Hassing (Sanne), Coco Hjardemaal (Line), Gustav Fisher Kjaerulff (Vimmer), Line Kruse (Chrisser)
prod.: Dania 2010 (102 min)
Film o odrodzeniu rodzinnych wartości, wręcz protestanckich, w liberalnym i zeświecczonym kraju. Para młodych artystów dostaje propozycję prowadzenia galerii w Nowym Jorku. Jest to spełnienie ich marzeń, dla których są w stanie z wielu rzeczy zrezygnować. Dziewczyna przerywa ciążę pigułką, gdyż ta mogła utrudnić jej podjęcie wyzwania. Pojawia się jednak kolejny problem - nieuleczalna choroba ojca. Mimo wielu konfilktów, cała rodzina skupia się wokół łóżka głowy rodziny, prowadzącej od lat rodzinną piekarnię. Piękny obraz o więzach rodzinnych Christensen może nie jest filmem wybitnym, ale na pewno urzeka. Cała rodzina czuwa przy łóżku umierającego, stara się dać mu jak najwięcej powodów do radości, przynosi herbatę czy zmienia ubrania. Wszyscy kochają się tak, jak może nigdy się nie kochali.
KOCHAŁEM JĄ (Je l’aimais)
reż.: Zabou Breitman
scen. (na podstawie opowiadania Anny Gavaldy): Zabou Breitman
zdj.: Michel Amathieu
muz.: Krishna Levy
w.: Daniel Auteuil (Pierre), Marie-Josée Croze (Mathilde), Florence Loiret Caille (Chloé), Christiane Millet (Suzanne), Geneviéve Mnich (sekretarka), Winston Ong (M. Xing), Olivia Ross (Christine)
prod.: Francja/Włochy/Belgia 2009 (99 min)
Pierre (Daniel Auteuil) prowadzi podwójne życie. Jego tajemnica ma na imię Mathilde (Marie-Josée Croze). Pierre ukrywa ją od 20 lat. Dawno temu wybrał spokojne życie rodzinne, zamiast podążyć za głosem serca. Teraz wypełnia go żal po stracie jedynej kobiety, jaką kiedykolwiek kochał. Jest złym ojcem i mężem. Dawno przestał wierzyć w miłość i szczęście.
Jego sekret odkrywa Chloe (Florence Loiret Caille), synowa, której życie właśnie wywraca się do góry nogami. Syn Pierre’a zostawił ją bez ostrzeżenia, samą z dwójką dzieci. Kiedy Pierre zabiera Chloe do domku na wsi, aby doszła do siebie, jej tragiczna historia przypomina mu pewne zdarzenia z przeszłości. Chloe odczuwa jedynie smutek i bezsens dalszego życia, ale Pierre po latach już wie, że największą krzywdę wyrządził sobie i kobietom swojego życia, nie potrafiąc zdobyć się na odejście. Pierre wyrzuca z siebie historię, która dręczyła go od lat, sprawiając, że tym razem z pozoru nieszczęśliwa miłość i dramat porzuconej kobiety będą powodem nie do smutku, ale szansą na odnalezienie prawdziwego szczęścia.
„Kochałem ją” to ekranizacja bestsellerowej powieści Anny Gavaldy, w której obok Marie-Josée Croze i Florence Loiret-Caille zagrał Daniel Auteuil. Scenariusz napisany przez reżyserkę wspólnie z Agnes de Sacy opowiada o weekendzie zwierzeń pomiędzy Pierre’m (Auteuil) i jego synową - Chloé (Loiret-Caille). Tajemnicą, która prześladuje Pierre’a od dwudziestu lat jest jego miłość do Mathilde (Croze). Pierre wybrał bezpieczniejszą drogę, zamiast porzucić wszystko dla kochanki.
To historia opowiedziana poprzez dialog między mężczyzną a jego synową. Próbuje on pocieszyć ją po tym, jak jego syn ją porzucił. Sekwencje w czasie rzeczywistym i retrospekcje utrzymane są w kompletnie innym tonie, co daje nam wrażenie oglądania dwóch różnych filmów. Patetyczne i ciężkie sceny z udziałem synowej ukazują postać, która nie budzi ani sympatii, ani empatii. Historia miłosna przedstawiona jest zaś w lekkiej, zabawnej konwencji typowej dla komedii romantycznych.
Dzięki retrospekcjom, utrzymanym w komediowym tonie i różnicy wieku między kochankami „Kochałem ją” bardzo przypomina „Między słowami”, z wyjątkiem typowo francuskiej namiętnej miłości, która w filmie Sofii Coppoli pozostała platoniczna. Nie da się nie porównywać tych dwóch filmów, nawet jeżeli „Kochałem ją” jest ekranizacją innej powieści.
PIANOMANIA
reż.: Robert Cibis, Lilian Franck
zdj.: Robert Cibis, Jerzy Palacz
muz.: Matthias Petsche
w.: Pierre – Laurent Aimard, Alfred Brendel, Aleksey Igudesman, Richard Hyung – Ki Joo, Stephan Knüpfer, Lang Lang
prod.: Austria/Niemcy 2009 (93 min)
Co łączy Langa Langa, Alfreda Brendla i Pierre-Laurenta Aimarda? Wszyscy trzej słynni pianiści mają tego samego stroiciela. Stefan Knüpfer jest odpowiedzialny za ledwo zauważalne niuanse dźwięku, które sprawiają, że dobry koncert zmienia się w koncert wirtuozerski. „Pianomania” śledzi jego niezwykłą codzienność, pozwalając nam zajrzeć za kulisy świata muzyki klasycznej. To film o umiłowaniu doskonałości i rzadkich chwilach, kiedy doskonałość może zostać osiągnięta (przynajmniej jeżeli chodzi o muzykę). To także historia niezwykłej miłości, doskonałości i odrobiny szaleństwa.
Partnerem dla jego poszukiwań idealnego dźwięku jest francuski pianista Pierre – Laurent Aimard. Osią filmu jest ich wyprawa na koncert fortepianowy w Graz w lecie 2007 roku, gdzie Stefan chce jako pierwszy opanować nowy rodzaj dźwięku.
OPOWIEŚĆ NR 52 (Istoria 52)
reż.: Alexis Alexiou
scen.: Alexis Alexiou
zdj.: Kristof Karamanis
muz.: Felizol, Peekay Tayloh
w.: Yorgos Kakanakis (Iasonas), Serafita Grigoriadou (Pinelopi), Daphni Lambroyanni (Katerina), Argyris Thanassoulas (Stamatis), Yasemi Kilaidoni (Danai), Orpheas Zafiropoulos (Yorgos)
prod.: Grecja 2008 (98 min)
"Opowieść nr 52" to thriller psychologiczny opowiedzniany wyrazistym językiem wizualnym. Opowiada historię Iasonasa - chorego umysłowo mężczyzny zauroczonego piękną Penelopą. Jego znajomi aranżują kolację, podczas której mogą się do siebie zbliżyć. Wkrótce Penelopa i Iasonas postanawiają zamieszkać razem. Wszystko układa sie dobrze aż do dnia, w którym Penelopa nagle znika z jego życia. W tym momencie rzeczywistość i iluzja stają się nie do odróżnienia, ponieważ Iasonas nie jest w stanie powiedzieć co było jego schizofreniczną fantazją a co działo się naprawdę.
KROPKA.COM (Dot.com)
reż.: Luis Galvão Teles
scen.: Suzanne Nagle
zdj.: Miguel Sales Lopes
muz.: Guy Farley
w.: Jaão Tempera (Pedro), Maria Adánez (Elena), Marco Delgado (Victor), Isabel Abreu (Ana), Margarida Carpinteiro (Luisa), Lia Gama (Clara), José Eduardo (Mário), Maria José (Maria Madalena), Tony Correia (Osvaldo)
prod.: Portugalia/Brazylia 2007 (103 min)
Zbiorowym bohaterem filmu są mieszkańcy malowniczej portugalskiej wioski podzieleni na zwolenników postępowego burmistrza i twardogłowego proboszcza. Zarzewiem konfliktu jest lokalna strona internetowa, a konkretniej jej domena, którą pragnie zawładnąć hiszpański koncern. Starszym mieszkańcom wioski ekspansja Hiszpanów kojarzy się tylko z XVI-wieczną kurcjatą. Wkrótce w lokalne sprawy mieszają się premier, media - jednym słowem wielka awantura, która staje się pretekstem do wyśmiania narodowych stereotypów i unijnej polityki.
ŚMIERĆ W WENECJI (Morte a Venezia/ Mort á Venise)
reż.: Luchino Visconti
scen.(na podstawie opowiadania Tomasza Manna): Luchino Visconti, Nicola Badalucco
zdj.: Pascalino De Santis
muz.: Gustav Machler
w.: Dirk Bogarde (Gustav von Aschenbach), Björn Andrésen (Tadzio Moes), Romolo Valli (dyrektor hotelu), Silvana Mangano (matka Tadzia), Mark Burns (Alfred), Leslie French (urzędnik), Antonia Appicella (gitarzysta), Luigi Battaglia (wenecjanin), Nora Ricci (bona), Sergio Garfagnoli (kolega Tadzia), Marisa Berenson (żona von Aschenbacha), Carole André (prostytutka)
prod.: Włochy/ Francja 1971 (130 min)
"Śmierć w Wenecji" to film oparty na opowiadaniu Manna. Jego głównym bohaterem jest kompozytor Gustav von Aschenbach, który poniósł w życiu klęskę, zarówno w tym zawodowym, jak i prywatnym. Przełomowym momentem w życiu kompozytora jest poznanie kilkunastoletniego, pięknego chłopca z Polski - Tadzia. Artysta dochodzi do przykrych wniosków, że jedyne niepodważalne w zyciu wartości to piękno natury i siła życia. Nie jest wcale ponad ludźmi z epoki, w której przyszło mu żyć. Podejmuje jednak desperacką próbę odzyskania nadziei.
BONNIE I CLYDE (Bonnie and Clyde)
reż.: Arthur Penn
scen.: David Newman, Robert Benton
zdj.: Burnett Guffey
muz.: Charles Strouse
w.: Warren Beatty (Clyde Barrow), Faye Dunaway (Bonnie Parker), Michael J. Pollard (Clarence W. Moss), Gene Hackman (Buck Barrow), Estelle Parsons (Blanche Barrow), Denver Pyle (kpt. Frank Hamer), Gene Wilder (Eugene Grizzard)
prod.: USA 1967 (111 min)
Filmowa opowieść o legendarnych już postaciach gangsterów: Bonnie Parker i Clyde Barrow. Para ta od zawsze budziła skrajne emocje. Reżyserowi udało się doskonale odzwierciedlić to w swoim obrazie. Infantylizm Bonnie (Faye Dunnaway) i Clyde (Warren Beaty) wzbudza zarówno sympatię jak i przerażanie. Ich bunt przeciwko społecznie uznanym regułom i moralności ma bardzo dramatyczny i zrozumiały charakter. Jest swoistym aktem rozpaczy. Próbą ucieczki od nudnego życia ku dzikiej i nieograniczonej wolności. Okazuje się, że finałem tej ucieczki będzie słynna scena śmierci bohaterów (rozszarpywane kulami ciała), która przynosi ulgę ostatecznego spełnienia.
ZABRISKIE POINT
reż.: Michelangelo Antonioni
scen.: Michelangelo Antonioni, Franco Rossetti, Sam Shepard, Tonino Guerra, Clara Peploe
zdj.: Alfio Conti
muz.: Pink Floyd, Jerry Garcia
w.: Mark Frechette (Mark), Daria Halprin (Daria), Paul Fix (właściciel kawiarni), Bill Garaway (Morty), Kathleen Cleaver (Kathleen), Rod Taylor (Lee Allen), G. D. Spradlin (kolega Lee)
prod.: USA 1970 (110 min)
Reżyser filmu M. Antonini stworzył obraz Ameryki roku 1969 r. Jednym z bohaterów jest student Mark (Mark Frechette) usilnie poszukujący okazji do popełnienia "czynu bezinteresownego", który pomoże mu się określić. Efektem tych poszukiwań jest kradzież awionetki i tragiczna śmierć Marka w wypadku. Przed tym absurdalnym czynem Mark poznaje hipiskę Dianę (Daria Halprin), z którą przeżywa krótki, ale intensywny romans. Wszystkie jego działania są próbą ucieczki od rzeczywistości.
Historia ta przeplatana jest obrazkami z ówczesnego świata: rozruchy studentów w Los Angeles, ogrom reklam, zagubienie młodych ludzi. Wyjątkowo interesujący jest finał, w którym eksplodują symbole cywilizacji wieszcząc koniec jałowego świata. Ale co będzie dalej?...
AMÁLIA. KRÓLOWA FADO (Amália)
reż.: Carlos Coelho da Silva
scen.: Pedro Marta Santos, João Tordo
zdj.: Carlos Santana
muz.: Nuno Malo
w.: Sandra Barata Belo (Amália), Carla Chambel (Celeste Rodrigues), Ricardo Carrico (César Seabra), Susana Mendes (Filipina), José Fidalgo (Francisco da Cruz), António Pedro Cerdeira (Ricardo Espirito Santo), Ricardo Pereira (Eduardo Ricciardi), António Montez (Avo António)
prod.: Portugalia 2008 (127 min)
Carlos Coelho da Silva podjął się realizacji filmu biograficznego o słynnej portugalskiej śpiewaczce - Amalii Rodrigues, która zapoczątkowała nowy gatunek piosenki, nazwany fado. Piosenki w klimacie fado cechuje melancholijny nastrój, największą popularnością cieszyły się w małych porstugalskich, portowych miasteczkach.
Amalia zrobiła oszałamiającą karierę, mimo że pochodziła z nizin społecznych. Jej piosenki były słuchane w Rzymie, Paryżu czy w Londynie. Gwiazda miała dobrą passę, ale nie w życiu osobistym.
Historia Amalii jest świetnym materiałem na film: zawiera elementy melodramatyczne, pozwala na stworzenie klimatu muzycznego, a nawet zarysowanie sytuacji społeczno-politycznej Portugalii.
GAINSBOURG (Gainsbourg. Vie Héroique)
reż.: Joan Sfar
scen.: Joann Sfar
zdj.: Guillaume Schiffman
muz.: Oliver Daviaud
w.: Eric Elmosnino (Serge Gainsbourg), Lucy Gordon (Jane Birkin), Laetitia Casta (Brigitte Bardot), Mylene Jampanoi (Bambou), Doug Jones (La Gueule), Anna Mougalis (Jouliette Gréco), Sara Forestier (France Gall), Philippe Katerine (Boris Vian)
prod.: Francja/USA 2010 (130 min)
Jest to film biograficzny, którego tematem jest życie i osobowość Serge Gainsbourga - kompozytora, malarza i bożyszcza Francji. Był postacią wyjątkowo kontrowersyjną i budził mieszane uczucia. Miał aż 4 żony, a jego kochanek nikt nie jest w stanie się doliczyć. Zdecydowanie był artystą niezależnym zarówno w sztuce, jak i w życiu. Film Joanna Sfara to świetne studium postaci. Duża w tym też zasługa Erica Elmosnino, który dobrze wywiązał się z niełatwego zadania zagrania Gainsbourga.
BIAŁA WSTĄŻKA (Das Weisse Band)
reż.: Michael Haneke
scen.: Michael Haneke
zdj.: Christian Berger
w.: Christian Friedel (nauczyciel), Ulrich Tukur (baron), Leonie Benesch (Eva), Fion Mutert (Sigmund), Michael Kranz (nauczyciel muzyki), Jadea Mercedes Diaz (siostra Evy), Burghart Klaussner (pastor), Steffi Kühnert (żona pastora), Maria Victoria Dragus (Klara), Leonard Proxauf (Martin), Levin Henning (Adolf), Johanna Busse (Margarete), Thibault Sérié (Gustav)
prod.: Austria/Niemcy/Francja/Włochy 2009 (145 min)
Reżyser Michael Haneke przygląda się tym razem społeczności niemieckiej tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej. Akcja filmu "Biała wstążka" rozgrywa się w małej protestanckiej miejscowości na północy Niemiec. Jak zwykle u Hanekego - pojawia się wątek kryminalny. Dziwne sploty wydarzeń zdają się być nauczką dla lokalnej społeczności, która przez wypełnianie obowiązków religijnych dąży do ideału, ale jej działania są często podszyte zdradą, nienawiścią i zakłamaniem.
ZŁY PORUCZNIK (The Bad Lieutenanti Port of Call - New Orleans)
reż.: Werner Herzog
scen.: William M. Finkelstein
zdj.: Peter Zeitlinger
muz.: Mark Isham
w.: Nicolas Cage (Terence McDonagh), Eva Mendes (Frankie Donnenfeld), Val Kilmer (Stevie Pruit), Fairuza Balk (Heidi), Xzibit (Big Fate), Shawn Hatosy (Armand Benoit), Jennifer Coolidge (Genevieve), Brad Dourif (Ned)
prod.: USA 2009 (122 min)
Filmowa opowieść o inspektorze policji zajmującym się ściganiem dilera narkotyków. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że sam jest narkomanem. W nałóg wpadł podczas kuracji kręgosłupa. Jego urazu nabawił się ratując człowieka podczas powodzi w Nowym Orleanie.
Film miejscami szokuje. Pojawia się w nim chociażby scena, w której porucznik uprawia seks z zatrzymaną prostytutką trzymając na muszce dilera narkotyków. Film, który traktowany jest jako odpowiedź Herzoga na film Abla Ferrary pod tym samym tytułem.
ŻYCIE Z WOJNĄ W TLE (Life During Wartime)
reż.: Todd Solondz
scen.: Todd Solondz
zdj.: Edward Lachman
w.: Shirley Henderson (Joy), Michael K. Williams (Allen), Roslyn Ruff (kelnerka), Allison Janney (Trish), Michael Lerner (Harvey), Dylan Riley Snyder (Timmy), Ciarán Hinds (Bill), Renée Taylor (Mona), Paul Reubens (Andy), Emma Hinz (Chloe), Charlotte Rampling (Jacqueline)
prod.: USA 2009 (98 min)
Najnowszy film Todda Solondza stanowi kontynuację wątków podjętych w "Happiness". Pojawiają się ci sami bohaterowie, mimo że odgrywani przez innych aktorów. Film nie jest tradycyjnym sequelem. Można odnieść wrażenie, że jest bardziej historią równoległą aniżeli prostą kontynuacją. Mimo dużej dozy melancholii, Solondzowi udaje się wpleść w film swój charakterystyczny gorzki humor.
MOON
reż.: Duncan Jones
scen.: Nathan Parker
zdj.: Gary Shaw
muz.: Clint Mansell
w.: Sam Rockwell (Sam Bell), Kevin Spacey (Gerty, głos), Dominigue McElligott (Tess Bell), Rosie Shaw (mała Ewa), Adrienne Shaw (Nanny), Kaya Scodelario (Ewa), Benedict Young (Thompson), Matt Berry (Overmeyers), Malcolm Stewart (technik), Robin Chalk (Sam Bell Clone)
prod.: Anglia 2009 (97 min)
Opowieść o Samie - inżynierze, który od trzech lat samotnie nadzoruje prace wydobywcze na Księżycu. Ma aż nazbyt wiele czasu, żeby zastanowić się nad całym swoim życiem i przyszłością. Kiedy upragniony dzień powrotu na Ziemię sie zbliża zaczynają dziać się dziwne rzeczy rodem z filmów Hitchcocka. Sam nie wie czy zaczyna mieć problemy ze swoją psychiką czy też to wszystko dzieje się naprawdę...
"Moon" to znakomity thriller z ciekawie budowanym napięciem.
JEJ DROGA (Na putu)
reż.: Jasmila Zbanić
scen.: Jasmila Zbanić
zdj.: Christine A. Maier
muz.: Brano Jakubović
w.: Zrinka Cvitesić (Luna), Leon Lucev (Amar), Ermin Bravo (Bahrija), Mirjana Karanović (Nadja), Marija Kohn (babcia), Nina Violić (Sejla), Sebastian Cavazza (Dejo), Jasna Beri (Arztin)
prod.: Bośnia i Herzegowina/Austria/Niemcy/Chorwacja 2010 (100 min)
Historia filmowego małżeństwa pokazuje, że niekiedy ortodoksja może być traktowana jako sposób na wyjście z kryzysu. Niemniej konsekwencje obrania takiej drogi są równie przykre. Mężczyzna z wojenną przeszłością ma problemy z przystosowaniem się do życia. Ukojenia szuka w alkoholu. Ratunkiem dla niego okazuje się fundamentalistyczny ruch odnowy. Przemiana męża staje się niepojęta nawet dla jego żony. Dawniej otwarty człowiek przestaje podawać rękę kobietą, odmawia współżycia do czasu zawarcia ślubu w meczecie i głosi hasła, że Zachód zniewolił kobiety. Przemiana ta staje się źródłem kryzysu w ich małżeństwie.
PROROK (Un prophéte)
reż.:Jacques Audiard
scen.: Thomas Bidegain, Jacques Audiard
zdj.: Stéphane Fontaine
muz.: Alexandre Desplat
w.: Tahar Rahim (Malik El Djebena), Niels Arestrup (Cesar Luciani), Adel Bencherif (Ryad), Hichem Yacoubi (Reyeb), Reda Kateb (Jordi), Jean-Philippe Ricci (Vettori), Antoine Basler (Pilicci), Leila Bekhti (Djamila), Pierre Leccia (Sampierro), Foued Nassah (Antaro), Jean-Emmanuel Pagni (Santi)
prod.: Francja / Włochy 2009 (155 min)
Historia młodego Araba, Malika, który zostaje przeniesiony z poprawczaka do więzienia dla dorosłych. Nie wiemy dlaczego wylądował za kratkami. Otrzymujemy tylko sygnały, iż jego przewinienie nie należało do kategorii ciężkich. W więzieniu Malik staje się prawdziwym kryminalistą. Początkowo sobie nie radzi, jest poniżany przez innych więźniów i regularnie bity. Okazuje się jednak, że jest potrzebny szefowii więziennej mafii Cesarowi Lucianiemu do "załatwienia" sprawy w bloku muzułmańskim, w którym właśnie przebywa.
Podejmuje się zadania i zauważa, że w środowisku więziennym można szybko przejść szczeble kryminalnej kariery.
WSCHODNIE OBIETNICE (Eastern Promises)
reż.: David Cronenberg
scen.: Steven Knight
zdj.: Peter Suschitzky
muz.: Howard Shore
w.: Josef Altin (Ekrem), Mina E. Mina (Azim), Aleksander Mikić (Soyka), Sarah – Jeanne Labrosse (Tatiana), Lalita Ahmed (klient), Badi Uzzaman (chemik), Naomi Watts (Anna), Raza Jaffrey (doktor Aziz), Sinead Cusack (Helen), Jerzy Skolimowski (Stiepan), Viggo Mortensen (Nikołaj), Vincent Cassel (Kiryłł), Armin Mueller – Stahl (Siemion)
prod.: Anglia/Kanada/USA 2007 (100 min)
"Wschodnie obietnice" to filmowa opowieść o młodej kobiecie Annie (Naomi Watts), która przez splot dziwnych okoliczności wkrada się do złowrogiego świata rosyjskich emigrantów w Londynie. Anna odbiera poród młodej Rosjanki, która wykrwawia się na śmierć. Angielka czuje więź z dziwczyną - sama ma rosyjskie korzenie. Postanawia odnaleźć ojca dziecka. Tak Anna wkracza w świat rosyjskiej mafii.
SAMOTNY MĘŻCZYZNA (A single Man)
reż.: Tom Ford
scen.(na podstawie opowiadania Christophera Isherwooda): Tom Ford, David Scearce
zdj.: Eduard Grau
muz.: Abel Korzeniowski
w.: Colin Firth (George), Julianne Moore (Charley), Nicholas Hoult (Kenny), Matthew Goode (Jim), Ginnifer Goodwin (pani Strunk), Jon Kortajarena (Carlos), Paulette Lamori (Alva), Ryan Simpkins (Jennifer Strunk), Teddy Sears (pan Strunk), Paul Butler (Christopher Strunk), Aaron Sanders (Tom Strunk)
prod.: USA 2009 (99 min)
"Samotny mężczyzna" to debiut Toma Forda jako reżysera, scenarzysty i producenta. Podjął się trudnego tematu. Opowiedział historię amerykańskiego wykładowcy z lat 60., który nie może poradzić sobie ze śmiercią swojego wieloletniego partnera. Każda doba wygląda dla niego tak samo. Dzień, który przedstawił na ekranie Ford jest jednak pod pewnym względem niezwykły. To tego dnia George zaplanował swoje samobójstwo. Rano tradycyjnie wybiera się na uczelnię, na której omawia ze studentami powieść Huxleya. Ku jego zaskoczeniu po wykładzie podchodzi do niego student i prosi o rozmowę.
"Samotny mężczyzna" to smutna opowieść o zmaganiach z bólem i trudnych poszukiwaniach sensu życia.
KOCHAM KINO (Chacun son cinéma ou Ce petit coup au coeur quand la lumière s’éteint et que le film commence)
scen. i reż.: Theo Angelopoulos, Olivier Assayas, Bille August, Jane Campion, Youssef Chahine, Chen Kaige, Michael Cimino, Ethan i Joel Coen, David Cronenberg, Jean-Pierre i Luc Dardenne, Manoel de Oliveira, Raymond Depardon, Atom Egoyan, Amos Gitai, Alejandro González Iñárritu, Hou Hsiao-hsien, Aki Kaurismäki, Abbas Kiarostami, Takeshi Kitano, Andriej Konczałowski, Claude Lelouch, Ken Loach, David Lynch, Nanni Moretti, Roman Polański, Raoul Ruiz, Walter Salles, Elia Suleiman, Tsai Ming-liang, Gus Van Sant, Lars von Trier, Wim Wenders, Wong Kar-wai, Zhang Yimou
zdj.(m.in.): Marc-André Batigne, Jacques Bouguin, Inti Briones, Dirk Brüel, Greig Fraser, Francis Grumman, Pung-Leung Kwan, Steven i Emmanuel Lubensky, Alain Marcoen, Ramses Marzouk, Francisco Oliveira, Nick de Pencier, Mauro Pinheiro Jr., Andreas Sinanos, Masza Sołowiowa, Shinzi Suzuki, Alberto Venzago, Xiaoding Zhao, Xiaoshi Zhao
muz.: Mark Bradshaw, Mychael Danna, Eleni Karaindrou, Howard Shore
w.: Isabelle Adjani, Anouk Aimée, Fred Astaire, Brigitte Bardot, Charles Chaplin, Maurice Chevalier, Willem Dafoe, Jean Gabin, Anna Karina, Sylvia Kristel, Marcello Mastroianni, Jeanne Moreau, Michèle Morgan, Kim Novak, Michel Piccoli, Ginger Rogers, Jean-Luis Trintignant, Erich von Stroheim
prod.: Francja 2007 (100 min)
"Kocham kino" to dzieło bez precedensu. Skłasa się z 34 filmików różnorodnych tematycznie i gatunkowo zrobionych przez 36 reżyserów, którzy zdobywali nagrody w Cannes.
JAŚNIEJSZA OD GWIAZD (Bright Star)
reż: Jane Campion
scen.: Jane Campion
zdj.: Greig Fraser
muz.: Mark Bradshaw
w.: Abbie Cornish (Frances Brawne), Ben Whishaw (John Keats), Paul Schneider (Charles Armitage Brown), Kerry Fox (pani Brawne), Edie Martin (Margaret Brawne), Thomas Sangster (Samuel Brawne), Claudia Blakley (Maria Dilke), Gerard Monaco (Charles Dilke), Samuel Roukin (Reynolds)
prod.: Australia/Francja/Anglia 2009 (119 min)
"Jaśniejsza od gwiazd" to opowieść o miłości jaka rodzi się między angielskim poetą romantycznym Johnie Keatsem a do bólu praktyczną fascynatką mody - Fanny. Klimatu dodają filmowi barwne XIX-wieczne rytuały oraz barwne kostiumy. Początkowo zdaje się, że ich uczucie jest tylko grą. On jest małomównym smutnym młodzieńcem, którego poezja jest miażdzona przez krytykę, ona zdaje się nie zauważać niczego poza modą i strojeniem się. A jednak....
